عملکرد ایمنی از باتری قابل شارژ Ni-MH در طراحی ساختاری آن منعکس شده است. الکترود مثبت باتری عمدتاً از مواد هیدروکسید نیکل ساخته شده است ، که دارای پایداری اکسیژن بالایی است و فرار از اکسیژن آسان نیست ، بنابراین خطر اتصال کوتاه باتری را کاهش می دهد. الکترود منفی از مواد آلیاژ جذب هیدروژن ساخته شده است ، که نه تنها بسیار پایدار است ، بلکه دارای ویژگی های ذخیره سازی هیدروژن نیز است که فرار هیدروژن را در طی فرآیند شارژ و تخلیه باتری دشوار می کند و باعث بهبود بیشتر ایمنی باتری می شود.
دیافراگم و تنظیم رابط الکترود
باتری قابل شارژ Ni-MH از مواد دیافراگم مقاوم در برابر درجه حرارت بالا استفاده می کند ، که می تواند به طور موثری انتقال حرارت بین الکترودهای مثبت و منفی را مسدود کرده و پایداری حرارتی باتری را بهبود بخشد. در عین حال ، با بهینه سازی تماس با رابط الکترود/دیافراگم ، مانند استفاده از فرآیندهای تراکم یا اشباع ، می توان امپدانس تماس با رابط را کاهش داد ، تولید گرما می تواند کاهش یابد و از این طریق مانع از تسریع واکنش داخلی باتری به دلیل دمای بالا و کاهش خطر ایمنی از قبیل آتش و انفجار شود.
محافظت بیش از حد و بیش از حد تخلیه
باتری قابل شارژ Ni-MH دارای مکانیسم های محافظت بیش از حد و بیش از حد تخلیه است. مدارهای حفاظت بیش از حد معمولاً از اجزای الکترونیکی مانند مانیتور ولتاژ یا تراشه های کنترل شارژ برای نظارت بر ولتاژ باتری در زمان واقعی و قطع مدار شارژ هنگامی که ولتاژ باتری بیش از آستانه ایمنی برای جلوگیری از شارژ بیش از حد باتری و ایجاد فشار داخلی ، گسترش گاز یا حتی انفجار استفاده می کند. مکانیسم حفاظت بیش از حد تخلیه به طور خودکار باتری را در هنگام ولتاژ باتری زیر آستانه ایمنی قطع می کند تا از آسیب دیدن باتری یا ایجاد خطرات ایمنی به دلیل تخلیه بیش از حد جلوگیری شود.
محافظت از اتصال کوتاه
باتری قابل شارژ Ni-MH از مواد دیافراگم امپدانس بالا استفاده می کند ، طراحی قطب را بهینه می کند و محافظت عایق را برای کاهش تماس مستقیم بین الکترودهای مثبت و منفی اتخاذ می کند و از این طریق خطر مدارهای کوتاه را کاهش می دهد. این اقدامات می تواند به طور مؤثر از آتش سوزی و انفجارهای ناشی از مدارهای کوتاه تصادفی در باتری جلوگیری کند و ایمنی باتری را بهبود بخشد .