تأثیر بارهای مصرف برق متوسط ​​بر روی باتری های قلیایی

باتری های قلیایی چگالی انرژی بالاتری داشته و ویژگی های تخلیه خوبی را در کاربردهای کم مصرف نشان می دهد ، اما عملکرد آنها به تدریج تحت بارهای متوسط ​​کاهش می یابد. با افزایش جریان بار ، مقاومت داخلی باتری شروع به تأثیر قابل توجهی بر عملکرد باتری می کند. دستگاه های مصرف انرژی متوسط ​​به باتری نیاز دارند تا خروجی جریان پایدار را فراهم کند. در طی این فرآیند ، باتری قلیایی باید واکنش الکتروشیمیایی داخلی خود را با سرعت بیشتری انجام دهد ، که باعث می شود برخی از عوارض جانبی در داخل باتری مانند افزایش مقاومت داخلی و گرما ایجاد شود. تلفات افزایش می یابد.
مقاومت داخلی باتری های قلیایی با افزایش جریان تخلیه افزایش می یابد. هنگامی که جریان بار به ده ها یا صدها میلی لیتر افزایش می یابد ، ولتاژ خروجی باتری به دلیل افت ولتاژ ناشی از مقاومت داخلی باتری به میزان قابل توجهی کاهش می یابد. این افت ولتاژ مانع از دستیابی دستگاه ولتاژ پایدار مورد نیاز خود می شود ، به خصوص در دستگاه هایی که به ولتاژ بیشتری نیاز دارند و این می تواند باعث کاهش عملکرد دستگاه یا خرابی باتری قبلی شود.
راندمان انرژی و تلفات
تحت بارهای مصرف برق متوسط ​​، راندمان انرژی باتری های قلیایی به طور معمول از ظرفیت اسمی آنها پایین تر است. با توجه به جریان بار زیاد ، واکنشهای شیمیایی باتری نمی توانند از مواد فعال داخل آن به طور کامل استفاده کنند. با افزایش جریان ، واکنش بین آند روی و دی اکسید منگنز سرعت می یابد ، اما همچنین محصولات جانبی بیشتری مانند یک لایه انفعال روی تولید می کند ، که بر بازده واکنش شیمیایی کلی باتری تأثیر می گذارد.
علاوه بر این ، با افزایش جریان ، گرمای داخلی باتری نیز از بین می رود. الکترولیت موجود در باتری های قلیایی به احتمال زیاد تحت مصرف انرژی متوسط ​​، به ویژه در دوره های طولانی تخلیه ، گرما ایجاد می کند. تولید گرما نه تنها خروجی انرژی واقعی را کاهش می دهد ، بلکه روند پیری باتری را نیز تسریع می کند. گرمای بیش از حد می تواند باعث تبخیر یا نشت الکترولیت و کوتاه شدن عمر باتری شود .