در فرآیند آماده سازی سلولهای دکمه لیتیوم ، خشک کردن قطعات قطبی یک پیوند مهم است که مستقیماً با عملکرد ، ایمنی و عمر خدمت باتری مرتبط است.
هدف اصلی خشک کردن قطعه قطب ، حذف حلال های باقیمانده در طی فرآیند پوشش ، مانند NMP (N-methylpyrrolidone) و غیره و همچنین رطوبت جذب شده است. این مرحله برای اطمینان از پایداری ساختاری و عملکرد الکتروشیمیایی قطعه قطب بسیار مهم است.
انتخاب روش خشک کردن:
خشک کردن هوای گرم: این یکی از روشهای خشک کردن متداول است. حلال روی سطح قطعه قطب از طریق همرفت هوای گرم تبخیر می شود. تجهیزات خشک کردن هوای گرم ساده و آسان برای کار کردن است ، اما برای جلوگیری از استرس حرارتی در داخل قطعه قطب یا فرار ناقص حلال ، باید به کنترل دمای خشک کردن و زمان توجه شود.
خشک کردن خلاء: خشک کردن در شرایط خلاء می تواند نقطه جوش حلال را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و در نتیجه سرعت خشک شدن را افزایش دهد. علاوه بر این ، محیط خلاء می تواند به طور موثری از حباب های تولید شده در هنگام تبخیر حلال جلوگیری کند و صاف بودن قطعه قطب را بهبود بخشد.
خشک کردن مایکروویو: از انرژی مایکروویو استفاده کنید تا مستقیماً قطعه قطب را گرم کنید تا سریع حلال را تبخیر کنید. خشک کردن مایکروویو مزایای سرعت سریع و راندمان بالا را دارد ، اما برای جلوگیری از گرمای بیش از حد یا آسیب دیدن قطعات قطب ، باید به کنترل قدرت مایکروویو و زمان خشک شدن توجه شود.
کنترل وضعیت خشک کردن:
دما: انتخاب دمای خشک کردن باید بر اساس عواملی مانند نقطه جوش حلال ، مواد و ضخامت قطعه قطب در نظر گرفته شود. دمای بیش از حد بالا ممکن است استرس داخلی قطعه قطب را افزایش داده و حتی باعث ترک خوردگی حرارتی شود. دمای بیش از حد پایین ممکن است زمان خشک شدن را طولانی کند و راندمان تولید را کاهش دهد.
زمان: طول زمان خشک شدن به طور مستقیم بر راندمان حذف حلال و میزان خشکی قطعه قطب تأثیر می گذارد. مدت زمان خشک شدن بسیار کوتاه ممکن است منجر به باقیمانده حلال شود و بر عملکرد الکتروشیمیایی باتری تأثیر بگذارد. مدت زمان طولانی خشک کردن ممکن است هزینه های تولید و مصرف انرژی را افزایش دهد .